حاج سيدحسن رضازاده، جعفراخوان خرازیان، حاج سیدمحمد رضازاده، حاج سیدعلی رضازاده، حاج سیدجلال رضازاده، حاج سیدحسین رضازاده
عمر پربار ایشان که در فراگیری علم، خاصه معارف پربار قرآن و اخبار روحبخش اهلبیت(ع) و توسعه و انتقال آن و تربیت فرزندان شایسته و صالح سپری شد، روز جمعه دوازدهم شعبانالمعظّم 1432قمری، مطابق با بیستوسوم تیرماه 1390شمسی به پایان رسید.
دریادلی صبور که با همّتی والا و توانی بزرگ از انبوه سختیها نهراسید و قلههای شرف و کرامت را با سلاح صبر و اهرم شکیبایی فتح کرد، جوهر الهی خویش را در غلبه بر دشمنان برون و درون به ظهور رساند و به مثابة اولیای دین، با صبر و پایداری به اهداف بلندش رسید. بزرگی که به پویندگان راه حق و طالبان فضیلت درس مقاومت آموخت و بهخوبی نشان داد که صبر، فرزند عزم و اراده است و پدر پیروزی، و به مصداق فرمودۀ رسول خدا(ص):
«نِعمَ سلاحُ المُؤمِنِ الصَّبرُ وَالدُّعَاء»
«چه نیکو سلاحی است صبر و دعا برای مؤمن»
(نهج الفصاحه، ص 787 )
و به تعبیر مولانا:
(1) صبرکردن جان تسبیحات تُست (2) صبر کن کآنست تسبیح درست
(3) هیچ تسبیحی ندارد آن دُرَج (4) صبر کن الصبر مفتاح الفرج
(مولوی، مثنوی معنوی، دفتر دوم)
او که خادم و مدافع راستین و صدیق مکتب ولایت و حریم امامت بود، در آستانۀ میلاد باسعادت مقتدایش، یعنی منجی عالم بشریت حضرت حجت ابن الحسن العسکری(عج)، چشم از جهان فروبست.
مرحوم حجتالاسلاموالمسلمین سیّد فضلالله رضازاده هرچند دورانی نسبتاً طولانی را در بیماری و کسالت سپری کرد، همواره با استعانت و صبر از درگاه حضرت حق جلّوعلی راه خود را طی کرد و به لقاء احدیت شتافت. فقدان او ثلمهای بر اسلام و مسلمانان بود که هیچ جایگزینی نداشته و نخواهد داشت:
«وَ إِذَا مَاتَ الْعَالِمُ ثُلِمَ فِي الْإِسْلَامِ ثُلْمَةٌ لَا يَسُدُّهَا شَيْءٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ»
(المحاسن، ج 1، ص 234)
پیکر مطهر آن مرحوم پس از نماز صبح، همراه با قرائت زیارت عاشورا و ذکر توسّل به اهلبیت عصمت و طهارت(ع) و زمزمههای یازهرا، یاعلی، یاحسین و یاابوالفضل غسل داده شد و در بُرد یمانی که روی آن آیات قرآن نوشته شده بود قرار گرفت. سپس با حضور علمای اعلام، طلاب علوم دینی، مردم وفادار و باایمان و اقشار مختلف جامعه، بهویژه جامعۀ خیّرین اصفهان از بیت ایشان به طرف امامزاده ابوالعباس خوراسگان اصفهان تشییع شد. پس از عزاداری و نوحهسراییِ مداحان و مرثیهسرایان اهلبیت(ع)، نماز میّت به امامت دوست قدیمی و صمیمی ایشان، حضرت آیتالله حاج سیّد محمدباقر موحد ابطحی، از شخصیتهای برجستۀ علمی حوزۀ علمیۀ قم، بر پیکرشان اقامه و آنگاه در صحن مطهّر امامزاده ابوالعباس به خاک سپرده شد.
متعاقب آن مراسم یادبود مرحوم حجتالاسلام حاج سیّد فضلالله رضازاده، مدافع حریم اهلبیت(ع)، در مسجد حاج محمدجعفر آبادهای برگزار شد. در این مراسم، علمای اَعلام، جامعة بازاریان، شخصیتهای برجستۀ استان، جامعۀ خیّرین، شخصیتهای علمی از دانشگاهها، مراکز فرهنگی، هیئتهای مذهبی، انجمن شاعران اصفهان، ذاکرین اهلبیت(ع)، نمایندگان مراجع عظام تقلید از حوزههای علمیة قم و اصفهان، مردم خیراندیش و فرهنگمدار اصفهان حضور داشتند و با تهیة تابلوها و سبدگلهای مددرسانی به مؤسسات خیریه و نصب پلاکارد در تسلیت و تعزیت فقدان ارتحال این عالم ربانی، ارادت خود را نشان دادند.
(1) از خاطر دلها نرود یاد تو هرگز (2) ای آنکه به نیکی همهجا ورد زبانی
«عاش سعیداً و مات سعیداً»
«خوب زندگی کرد و سعادتمند و خوب از این جهان فانی رفت.»