سید حسین رضازاده از نگاه دیگران: مهندس علوی از چهره های فرهنگی اصفهان
مصاحبه با
آقای مهندس سید حسین علوی
شخصیت برجسته و شاخص فرهنگی در اصفهان
در رابطه با حاج سید حسین رضازاده
تاریخ مصاحبه: 1395 شمسی
تاریخ و محل تولد: 1315 شمسی، اصفهان
تحصیلات:
فوق لیسانس
جنابعالی با آقای رضازاده از چه زمانی آشنا شدید و ارزیابی شما از فعالیت های ایشان در حوزه خدمات اجتماعی و در بخش سلامت کشور و استان اصفهان چیست؟
همانطور که میدانید، اصفهان یکی از شهرهای نمونه در انجام کارهای خیر
و عامالمنفعه و تشکیل انجمنهای خیریه و مددکاری در ابعاد مختلف جامعه است. در این شهر، مؤسساتی از قبیل انجمن
مددکاری امام زمان(عج) یا خیریة حضرت ابوالفضل(ع) که ویژة بیماران کلیوی است و دهها مؤسسه و انجمن خیریه وجود دارد که
در زمینههای فرهنگی، دینی، امور اجتماعی و همچنین تأمین جهیزیه یا قرضالحسنه فعالیت مینمایند. خیّرین بسیار زیادی
نیز در این راه توفیق خدمت و گامنهادن در این مسیر داشتند. آقای رضازاده ازجمله خیّرین مشهور و شاخصی است که
دراینراستا توفیقات زیادی شامل حالش گردیده است؛ بهطوری که ایشان در ایجاد خوابگاههای دانشگاه صنعتی مبتکر این کار
باعظمت بود و تا جایی که من اطلاع دارم، صحبتهای اوّلیه و تصمیمگیری برای انجام این کار مهم را ایشان صورت داد و من
هم در جریان گفتوگوها و مذاکراتش برای اجرای این طرح خداپسندانه بودم.
جلسات،گروهها، انجمنها و هیئتهای
مختلف مربوط به کار خیر و رفع نیازمندیهای عمومی جامعه در اصفهان، دستکم از پنجاه تا شصت سال قبل که من بهخاطر دارم،
بسیار زیاد بوده و اهل خیر هرکدام در حد توانایی خودشان در این عرصه حضور داشتند. آقای رضازاده را ازجمله کسانی میدانم
که در انجمنهای خیریه، حضوری فعال و پرتحرک دارند. یادآوری این نکته مهم است که ایشان ضمن کمکرسانی به نیازمندان
جامعه، در ارتباط با مسائل روزمرة زندگی آنان، از قوت و غذای روزانه گرفته تا دارو و درمان و کفش و لباس، فعالیت
دارند.
شاخصترین کاری که من از آقای رضازاده سراغ دارم، تمرکزی بوده که برای ایجاد مرکز تحقیقات و نشر معارف
اهلالبیت(ع) داشتند. این مؤسسه توانسته است خود را بهعنوان یک مجموعة فعال و تأثیرگذار در امور فرهنگی و دینی معرفی
کند و خصوصاً نقطة اساسی تلاش در راه گسترش تمدن اسلامی و فرهنگ نورانی اهلبیت عصمت و طهارت(ع) را در کارنامة خود در
جامعة شیعه در اصفهان به نمایش بگذارد. این، از نظر من بسیار مهم است. ممکن است جامعهای از لحاظ خوراک و پوشاک و امور
مادی تأمین باشد؛ ولی آنچه مهم است و ضرورت آن احساس میشود، فعالیت در جهت بالابردن سطح فرهنگ دینی و اعتقادات و احیای
ارزشهای معنوی و گسترش فرهنگ قرآن مجید و روایات اهلبیت عصمت و طهارت(ع) است. روح و نشاط جامعه به این امور بستگی
دارد. ازجمله فعالیتهای آقای رضازاده در این مؤسسه پرداختن به همین مسئله است.
از نظر من، حرکتهای فرهنگی و
دینی دارای اولویت است و نشاندهندة رشد هر جامعهای است و آقای رضازاده در این ارتباط به نظر من کارشان نمونه بوده و
امیدوارم مورد رضای خداوند قرار گیرد و هم خداوند بپسندد و بپذیرد و هم این که ایشان بیشتر ذهنشان در پی آن باشد که
همچنان با تأسّی به آموزههای پدرشان که عالمی عالیمقام، مردی خالص و برای خدا بود، انشاءالله ایشان هم روزبهروز در
اموری که متکفل آن هستند، موفق باشند و این قبیل کارهای فرهنگی و اصیل اسلامی و شیعی را با خلوص و صفای بیشتری پیگیری و
دنبال نمایند و امیدواریم رضایت مولا و مقتدایمان، امام حی، حضرت مهدی(عج) را بهدنبال داشته باشد.