همکاری در برگزاری بزرگداشت آیت الله العظمی سید ابوالحسن مدیسه ای اصفهانی

همايش بزرگداشت عالم گرانقدر حضرت آية الله سيد ابوالحسن مديسه اي اصفهاني در تاريخ 18 و 19 آذرماه در مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت «علیهم السلام» اصفهان برگزار گرديد.
در اين همايش دو روزه که با پيام رهبر معظم انقلاب حضرت آية الله العظمي خامنه اي (مدظله العالي) آغاز به فعاليت نمود، چهره هاي برجسته حوزه و دانشگاه در اين همايش حضور يافته و يا با ارسال پيام هايي به اين همايش از مقام شامخ اين فخر تشيع تجليل نمودند.
از برنامه هاي اين همايش ميتوان به سخنراني علماي برجسته حوزه و دانشگاه از جمله: آية الله مقتدايي، آية الله استادي، آية الله مظاهري، آية الله مددي، آية الله جوادي آملي، آية الله جعفر سبحاني، دکتر علي لاريجاني، استاد جعفر المهاجر، دکتر ذاکر اصفهاني، حجة الاسلام دکتر آقا تهراني و ... نام برد.
موضوعات ارائه شده در اين همايش حول محور نقش حوزه هاي علميه و علما و مراجع ديني در اشاعه فرهنگ تشيع، خصوصيات بارز اخلاقي و عرفاني آية الله مديسه اي اصفهاني و تاليفات ايشان بود.
از جمله برنامه هاي جنبي اين همايش ميتوان به رونمايي از 8 کتاب مرتبط با شخصيت والاي اين عالم گرانقدر و برنامه هاي ادبي و هنري شامل همايش شعر فخر تشيع، اجراي نمايش و برگزاري مراسم شب خاطره و همچنين نشستهاي تخصصي در خصوص مباحث فقه و اصول اشاره کرد.

پیام رهبر معظم انقلاب به همایش آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی

در متن کامل پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی به همایش بزرگداشت آیت الله سید ابوالحسن مدیسه ای اصفهانی که توسط آیت الله سید یوسف طباطبایی نژاد نماینده ولی فقیه و امام جمعه اصفهان صبح دوشنبه در این همایش قرائت شد آمده است:
  خیلی متشکریم از اینکه به فکر احیا نام و آثار مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی از بزرگان مراجع دوران اخیر افتادید؛ یکی از خصوصیات مهم ایشان این است که در یکی از دوران های بسیار حساس تاریخ این منطقه زعامت معنوی و دینی شیعه را بر عهده داشتند.
  مرحوم آیت الله اصفهانی از سال 1339 قمری که مرحوم شریعت اصفهانی از دنیا می روند مرجعیت ایشان آغاز می شود، البته این مرجعیت در آن دوره مرجعیت مستقل و فراگیر نبوده و بزرگان دیگری مثل مرحوم آقای نائینی و مرحوم آقای حائری بودند لکن از سال 1355 قمری که در آن سال مرحوم آقای نائینی و مرحوم آقای حائری فوت می کنند، مرجعیت مرحوم آقا سید ابوالحسن مرجعیت مطلق در تمام قلمرو تشیع از کشورهای عربی تا هندوستان و بقیه مناطق شیعه نشین می شود.
  این مرجعیت مطلق تا سال 65 قمری که سال وفات ایشان است یعنی 10 سال ادامه داشته است، شما ببینید از سال 1339 قمری که مرجعیت ایشان آغاز می شود (حدود1300شمسی) تا سال 1365 هجری قمری (1325شمسی) یعنی حدود 25 سال در تمام این دوران در این منطقه چه اتفاقاتی است؟
  اتفاقات این منطقه در این دوران خیلی مهم است، در ایران مصادف است با روی کار آمدن رضا خان، در ترکیه روی کار آمدن آتاترک، در عربستان روی کار آمدن خاندان ملک سعود، در خود عراق نقشه جدید انگلیسی ها و آن ظلم های بزرگ در حق مردم عراق و حکومت ملک فیصل.
  در یک چنین دورانی مرحوم آقا سید ابوالحسن زعامت شیعه را بر عهده داشتند که خیلی دوران دشواری است.
  ممکن است کسی امروز به بعضی از مواضع مرحوم سید اعتراض کند که چرا فلان جا فلان موضع را نگرفتند یا فلان حرکت را نکردند، لکن اگر چنانچه با چشم انصاف نگاه کنیم می بیبنیم این بزرگوار خیلی پخته و متین و بر اساس تکلیف عمل کردند.
  در برهه اول مرحوم آقا سید ابوالحسن جزو کسانی بودند که به همین حکومت عراق و انتخابات صوری انگلیسی ها اعتراض کردند، مرحوم خالصی از یک طرف مخالفت کرد، مرحوم آقای نائینی و آقا سید ابوالحسن هم مخالفت کردند.
  این دو بزرگوار را هم از نجف به ایران تبعید کردند(در بعضی از شرح حال های آقا سید ابوالحسن خصوصیات و جزئیان این موضوع را ذکر نمی کنند اما خوب است ذکر بشود).
  در ایران علما و بزرگان از این دو عالم بزرگ تجلیل کردند و شهر به شهر از آن ها استقبال کردند و با احترام وارد قم کردند.
  این ها از چشم انگلیسی ها پوشیده نماند و فهمیدند که موقعیت این دو بزرگوار چقدر موقعیت بالا و برجسته ای است و در نتیجه در کمتر از یک سال با تمهیدات مقدماتی مجددا عذرخواهی کردند و این دو بزرگوار را با احترام به نجف برگرداندند.
  برهه اول حرکت مرحوم آقا سید ابوالحسن یک چنین حرکتی بود ولی بعد در قضایای بعدی، ایشان همتش بر این است که اولا حوزه نجف را حفظ و تقویت کند و توسعه بدهد و بعد تفکرات شیعه و تشیع را در اقطار دنیای اسلام ترویج کند.
  ممشای مرحوم آقا سید ابوالحسن را در امر زعامت حوزه چه در بخش علمی و تدریس و چه در بخش اداره اجتماعی حوزه انصافا جزو روسای کم نظیر محسوب می شوند، از نظر علمی تبرز ایشان در تسلط بر فقه است.
  کتاب وسیله ایشان هم انصافا کتاب جامع و جالبی است، دوره فقه هست و از این جهت بر عروه ترجیح دارد و از جهت جمع و جور کردن مسائل و مندرج کردن مسائل متشابه با یکدیگر کتاب کم نظیر و بسیار با اهمیتی است ، از نظر زندگی و برخورد و مماتشان با افراد، مثل یک طلبه معمولی بودند یعنی زندگی کاملا ساده که خود این یک هیبت عظیمی را در چشم مخاطبین ایشان و زائرین ایشان به وجود می آورد.

ویژه نامه مدیسه 2 همزمان با همایش بزرگداشت آیت الله سید ابوالحسن مدیسه ای اصفهانی

از ديگر نکات قابل ذکر ايجاد ويژه نامه اي در رساي اين عالم جليل القدر با همکاري ستاد اجرايي اين همايش و دفاتر اصفهان و قم در جهت اشاعه فرهنگ و نگرش عالمان برجسته  تشيع اشاره نمود.
دومين ویژه نامه همایش بزرگداشت ایت الله العظمی سيد ابوالحسن مدیسه ای اصفهانی (ره) با نام "مدیسه 2 "با هدف آشنایی هرچه بيشتر مخاطبين با شخصيت مرحوم سيد منتشر شد.
این ویژه نامه شامل مطالبی همچون "سيد در کلام امام خمينی (ره)" و همچنين بيانات مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای در خصوص ایت الله العظمی مدیسه ای اصفهانی و بيانات آیات عظام و مراجع تقليد مکارم شيرازی، صافی گلپایگانی، مظاهری، علوی گرگانی، سبحانی، طباطبایی، جوادی آملی، ناصری، فقيه ایمانی، شهرستانی، سيد احمد خاتمی و سيد حسن امامی پيرامون شخصيت مرحوم سيد می باشد.
همچنين مقاله هایی با عنوان مرجعيت عظمی به نگارش علامه محمد رضا حکيمی و بوی خوش یار نوشته موسی فقيهی حقانی در این ویژه نامه به چشم می خورد.
مکاتبات دو مرجع نوشته دکتر سيد محمود مرعشی نجفی و کراماتی از سيد نيز از دیگر مطالب این ویژه نامه است. در بخش پایانی این ویژه نامه به مطالبی نظر ویژگی های سيد در یک نگاه، معرفی ویژه نامه مدیسه 1، شعر و منشورات و اخبار کنگره اختصاص یافته است.
این ویژه نامه در شمارگان 2000 نسخه به چاپ رسيده است و در کنگره ایت الله العظمی مدیسه اصفهانی (ره) در لنجان و اصفهان توزیع می شود.