این نکوداشت در 27 بهمن ماه 1390 در سالن اجتماعات حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت (علیهم السلام) برگزار گردید.
در این مراسم نماینده محترم ولی فقیه در استان و امام جمعه شهر اصفهان، برخی نمایندگان مجلس، استاندار محترم به همراه برخی از معاونین ایشان، جمعی از مبلّغان و اساتید حوزوی حضور داشتند. در ابتدای مراسم حجّت الاسلام و المسلمین تمنّایی شاگرد حاج آقا فیروزیان با بیان اینکه در دین اسلام مبلّغ و تبلیغ ارزش بسیاری دارد، تأکید کرد: زمانی میتوانیم وظیفه تبلیغی خود را به درستی انجام دهیم، که مشکلات فرهنگی یک منطقه و راهکارهای حلّ آن را بشناسیم و ابتدا در حدّ توان نیازهای مردم محروم منطقه را برطرف کنیم.
در ادامه حجتالاسلام و المسلمین رهبر نمایندهی مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی و داماد حاج آقا فیروزیان با اشاره به اینکه علما دژهای محکم اسلام در برابر تهاجم دشمن هستند، گفت: آقای فیروزیان همواره حساسیّت خاصّی بر روی دین و ارزشهای آن داشته اند و 70 سال در راه اسلام سخت تلاش کردند.
در ادامه حجّت الاسلام ارزانی گفت: تأسیس جامعهی تعلیمات دینی مهم ترین اقدام حجّت الاسلام والمسلمین فیروزیان برای تبلیغ دین بود، چرا که حکومت پهلوی با تأسیس مدارسی ویژه و مختلط قصد داشت بیعفّتی را در میان جامعه رواج دهد.
در پایان همایش، حاج آقا فیروزیان بر روی سن حضور یافتند و در بخشی از سخنان خود به جریان توسّل به حضرت زهرا (سلام الله علیها) و شفای کمر درد خود توسط ایشان اشاره کردند و اشعاری را که برای حضرت زهرا (سلام الله علیها) سروده بودند، خواندند. سپس دیگر شخصیّت ها برای تجلیل از ایشان به روی سن آمدند و از سوی نهاد های مختلف استان، تعداد زیادی تندیس تقدیر که برخی به چهرهی ایشان مزیّن شده بود تقدیم و قابهایی با مضامین آیات قرآن به ایشان اهدا شد. و در آخر، از تمبر ویژهی چهرههای ماندگار استان رونمایی شد.
در این مراسم آقای حاج سید حسین رضازاده لوح تقدیری را به پاس یادبود تقدیم محضر این بزرگمرد نمودند.
در سال 1298 (ه.ش) در خانوادهای مذهبی در جنوب تهران چشم به جهان گشود. والدینش هر دو اهل تهران بودند. پدرش مردی متدیّن، باسواد و دارای طبع شعر بود. در شش سالگی به مکتبخانه رفت. هم چنین در سایه پدر، هر روز صبح غلامرضا و برادرانش، قرآن، مسائل شرعیّه و معراج السعاده نراقی را آموختند. بعد از مکتب خانه راهی مغازه عطاری پدر شد. هم چنین درخیاطی، نجّاری، سوهان کاری و تراش کاری مهارت هایی را کسب نمودند.
در سال 1318 به عنوان یک سرباز عادی در دانشگاه افسری مشغول خدمت شد. در این دوران تیراندازی، سوارکاری و شنا را زیر نظر مربیان سخت گیر با جدیّت تمام آموخت.
بعد از شهریور 1320در تهران به تحصیل علوم دینی پرداخت و هم زمان در محل سکونت خود جلسات مذهبی تشکیل داد که این جلسات زمینهی آشنایی ایشان با آیت الله شیخ عباسعلی اسلامی گردید، و بعدها داماد این خانواده شد. شیخ غلامرضا مدّتی در حوزه علمیّهی قم به تحصیل مشغول شد. با ذوق و توفیقی که در مطالعات تاریخی و مذهبی داشت، به تدریج از منبریهای شناخته شده تهران شد. سرانجام به وعظ و خطابه روی آورد و در راستای سفر تبلیغی وی به سبزوار در سال 1324، دوستی با فخرالدّین حجازی و نیز تشکیل «انجمن تعالیم دینی» در دفاع از حریم مقدس اسلام و تشیّع اتفاق افتاد واین نقطه عطفی در سبزوار شد. کمی بعد کتاب «راهنمای سعادت» تألیف آیت الله خادمی وی را به اصفهان کشاند. با درخواست علمای اصفهان، آیت الله اسلامی، وی را به نمایندگی خود در تشکیل مدارس اسلامی گمارد.
اوّلین دورهی کلاس های مذهبی برای محصّلین ابتدائی در سال 1326 در مدرسهی درب کوشک بود که مقدمهی تأسیس مدارسی به نام «جامعه تعلیمات اسلامی» در اصفهان شد.
در سال 1327 به دستور حضرت آیت الله العظمی بروجردی راهی کرمان شد. در کرمان علاوه بر انتشار روزنامهی «پیام حق»، مبارزه علیه فرقههای منحرف و خوانین ظالم آن سامان را آغاز کرد، ضمن اینکه در فعالیّتهای سیاسی و انتخابات مجلس شورای ملّی حضوری موثر داشت.
سرانجام به واسطهی مخالفتهایی که با خوانین داشت به بندرعباس و سپس به جزیرهی قشم تبعید شد. در قشم با وضعیت نابسامان شیعیان آنجا آشنا شد و این باعث آغاز فعالیّت های اجتماعی ومذهبی در قشم و بهبود اوضاع شیعیان شد.
انگلیسیها برای جلوگیری از ملّی شدن صنعت نفت تحریکاتی را در مناطق مرزی ایران به ویژه در کردستان به راه انداخته بودند، که با دور اندیشی آیت الله کاشانی و سخنرانیهای فیروزیان ناکام ماند.
وی از طرف آیت الله کاشانی به آذربایجان و خوزستان نیز سفر کرد. اواخر تیر 1331 در اصفهان دستگیر شد. همچنین پس از کودتـای 28 مـرداد نیز تحت پیگـرد قرار گرفت. با شروع نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی، به طرفداری از نهضت، فعالیتهای چشمگیری کرد و بر اساس همین فعالیتها بود که در 19 خرداد 1343 دستگیر وممنوع المنبر شد.
با دستگیری و تبعید امام خمینی به پاریس به عنوان بازوی پرتوان آیت الله خادمی دورهی جدیدی از فعالیتهای مبارزاتی با رویکرد فرهنگی را در اصفهان آغاز نمود.
فعالیتهای عمدهی ایشان در «جامعه تعلیمات اسلامی» اصفهان متمرکز گردید. هرچند در این دوره نیز شهرهای دیگر را فراموش نکرد. برای جلوگیری از، تأسیس مدارس مختلط، تولید فیلمهای مبتذل، طرح مسائل مخالف شرع، تدریس مسائل جنسی در مدارس و اجرای تئاترهای مستهجن در ماه مبارک رمضـان در اصفهان فعالیّتهای گستردهای نمود.
این واعظ سخت کوش پس از پیروزی انقلاب اسلامی با عزیمت به مناطق حسّاس مانند مازندران، دشت مغان، گرگان و نواحی دیگر و همکاری با نهادهای متعدّد تلاشهای زیادی جهت تثبیت نظام نوپای اسلامی انجام داد.
در راستای ارتقای معارف اسلامی، کتابخانههای متعدّدی را در مناطق مورد نیاز تأسیس نمود.
روستای پوده شهرضا، روستای قهجاورستان، روستای علی آباد مبارکه از او هدایایی ماندگار در دل دارد.
هم چنین ایشان در 45 روستا اقدام به ساختن مسجد کردند که از جمله این روستاها: روستای دوست محمد حاجی، دک، دهمرده، دل آسا و کفتارگی زابل میباشد.