بدرود كه به هنگام وداع از تو نه غبارى به دل داريم و نه از روزه ات ملالتى در خاطر.
بدرود كه هنوز فرا نرسيده از آمدنت شادمان و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناك بودیم.
فرازی از دعای 45 صحیفه
دلسپردگیتان در دیار محبوب را با حمد الهی افتتاح کرده و با اعلام رضایت به تقدیر او همراه ابوحمزه تداوم دادید و توشه راه خود را با الغوث الغوث های عاشقانه قرین ساخته، تلخی وداع را به امید ساختن لحظاتی نورانی تر به انتظار نشستید.
اجابت «اللّهم عَجِّل لولیِک الفرج» را در گل بوته های دعاهای قنوت نماز عاشقان ِ منتظر ، آرزومندم،
تا انشاءاللّه با اجابت آن، دیگر فطر، توفیق یافته شنوای خطبه های الهی آن عزیز شویم.
