یکی از خاطرات دیگر من در دوران نوجوانی ؛عشق و علاقه ای بود که به خاطر شرکت در محافل دعا در من شعله ور شده بود و باعث شد تا در مراسم دعای ندبه در صبح های جمعه که با حضور هزاران نفر از علاقه مندان و شیفتگان حضرت مهدی (عج) برگزار میشد حضور فعال داشته باشم. دعای ندبه صبح های جمعه و مضامین بلند و روح بخش آن در فرازهای مختلف اعم از امامت، ولایت، انتظار، و در راستای دعا برای امام حی؛ حضرت حجه ابن الحسن العسکری (عج) خود باعث شد روح و جان من مصفا گشته به گونه ای که عصرهای جمعه دعای سمات،شب های جمعه دعای کمیل در تخته فولاد اصفهان تکیه ملک، میعادگاه ارتباط با خدا و بهره مندی از عنایات ائمه معصومین و تقویت روح و جسم من گشته بود.
شرکت در این گونه مراسم ها و ارتباطات اجتماعی و آشنایی با چهره های نورانی و خداجوی باعث شد با دوستان و یاران زیادی آشنا شوم. و این آشنایی در ادامه مسیر زندگی بسیار موثر و تعیین کننده بود زیرا هرکدام از این دوستان به نوعی در برقراری ارتباط با امام زمان خود حال و هوای خاصی داشتند و باعث توجه بیشتر به امام زمان خود و بهره مندی از عنایات آن حضرت در زندگی خود شوند. اکثر این فعالیتهای اجتماعی در برگزاری جشن ها و مناسبت های مذهبی و تعظیم شعائر دینی باهمکاری این دوستان انجام می شد.
یکی از توفیقات الهی که در دوران نوجوانی رفیق راهم بود ،عشق و علاقه به شرکت در مراسم مذهبی از قبیل جلسات تفسیر قرآن آیت الله طیب در مسجد درب کوشک و همچنین تفسیر نهج البلاغه و مراسم پرفیض دعای ابوحمزه شبهای ماه مبارک رمضان که در اصفهان توسط حاج آقا مهدی مظاهری برپا می شد، بود.
یکی از خاطرات ارزشمند و تاثیر گذاری که من از سنین نوجوانی دارم آشنا شدنم با علمای اعلام، روحانیون شاخص حوزه علمیه و بهره مندی از محضرشان بود که علاقه مند شدم تا در محضر شریف آقایون همراه با پدرم و حضور در کنار ایشان و همچنین از منبرهای پدرم و مرحوم حاج آقا سید احمد فقیه امامی و سایر روحانیونی که واقعاً از ظرفیت های علمی بالایی برخوردار بوند کسب فیض نمودم.
شرکت در این گونه جلسات و سخنرانی ها هدایت گر افکار و فعالیت های اجتماعی من در جامعه بود که تبلور آن در سال 1352 در سن 13 سالگی با بهره مندی از راهنمایی ها و ارشادات جعی از علمای شاخص حوزه علمیه اصفهان اغاز شد. و آن موفق شدن در تشکیل موسسه علمی و دینی مکتب الاعمار بود. هدف از ایجاد این موسسه تقویت بنیه های اعتقادی نوجوانان و جوانان و برگزاری جلسات آموزش اصول و عقاید و آموزش قرآن بود . که در 17 محله اصفهان این کلاسها دایر بود و اساتید و آموزگاران این کلاسها توسط آیات عظام حاج شیخ حسن صافی اصفهانی، حاج سید احمد فقیه امامی و ... تامین می شد.