غنای معارف اسلام و شیعه اثنی عشری و سر سپردگی به امام حیّ حضرت مهدی «عجل الله تعالی فرجه الشریف» هر کس را با حداقل بهره از آن، شیفته می کند تا حداکثر تلاش خود را برای ابلاغ به بهترین وجه ممکن آن انجام دهد. ذهن های پرسش گر، جواب ناب میخواهند و دشمن، پاسخ مناسب تهاجم فرهنگی را می طلبد. لازم بود حرکتی آغاز شود و بر لب دریا نشستگان، تشنگان مانده در کویر دشمن را دریابند. کار بزرگ است، بار سنگین و محتاجان فراوان. بنابراین نمی توان به روش هایی با سرعت کم بسنده کرد. اگر پرسشگر،پاسخ می طلبد باید یاری اش کرد، آنهم در هر جا که می خواهد، نمی توان نشست تا بیاید. اگر پاسخی در خور و به روز برای نیازهای فوق بطلبیم، همانا بهره بردن از آخرین فن آوری اطلاعات و ارتباطات برای تکثیر و رساندن این همه نور، به دنیای خاموشی است. هر کس، هرجا، هر وقت و هر مقدار که بخواهد می تواند بیابد. این آرزو را در دل کشت دادم و پروردگارش پروراند و ثمره اش موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت (علیهم السلام) شد.
آنچه را به من ارزانی داشتند از جسم، روح، امکانات و ذوق، به کار گرفتم تا ساختمان موسسه آماده خدمت رسانی شود. آنرا وقف نمودم تا از هر نوع انحصار طلبی و گزندی به دور ماند. عملیات ساختمانی آن با لطف الهی و امداد حضرات ائمه معصمومین علیهم السلام در سالروز میلاد با سعادت منجی عالم بشریت امام حی حضرت مهدی «عجل الله تعالی فرجه الشریف» در سال 1381 شروع گردید و با برنامه ریزی دقیق در سالروز میلاد با سعادت هشتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف تحیه و الثناء به بهره برداری و در اختیار شیفتگان و علاقمندان معارف گهربار و نورانی اهل البیت علیهم السلام قرار گرفت. بحمدالله کتابخانه این مجموعه با امکان پذیرش حدود 150هزار نفر محقق و پژوهشگر حضوری و 10000نفر غیر حضوری (به طور متوسط در هر شبانه روز) می رود تا در راستای انتقال اقیانوس عظیم اهل البیت علیهم السلام فعالیت خود را به ثمر رساند. سالن اجتماعات این مجموعه از با برکت ترین و فعال ترین بخش موسسه با امکان پذیرش 600 نفر و استفاده از آخرین فن آوری های صوتی و تصویری، می کوشد با برگزاری مراسم های مذهبی، بزرگداشت علما، دانشمندان و همچنین برگزاری مسابقات قرآن مجید و کارگاه های آموزشی جایگاهی برای عرضه دستاورد اندیشمندان معارف اهل البیت (علیهم السلام) به مشتاقان گردد.
آنچه در حد توان توانستم، گرد آوردم، از بهترین ها که می شناختم در طراحی و اجرا بهره گرفتم، به کار گیری هنر با دست هنرمندان متعهد سپردم تا عالی ترین مضامین را دستمایه خویش کنند، آنچه شد نه در خور دوست و نه در خور محتی مورد انتظار شد، بلکه تلاشی بود برای قالبی دلنشین تا ظاهار بودن شود در محضر یار که آنچه توانستم فرونگذاشتم. امیدوارم این مجموعه کانون تفکر، تدبر، عرضه و دریافت حقایق ناب گردد و چشمه ای باشد جوشان متصل به زلال اهل بیت «علیهم السلام». تلاش شد تا متعالی ترین امکانات را فراهم آورم اما با توجه به گستردگی و عمق معارف اهل بیت «علیهم السلام»، هر چه از نعمت های الهی در انجام این مهم استفاده شود باز کفایت نمی کند. از خداوند متعال خواهانم که این موسسه، مأمن پرسشگران، پژوهشگران، و صاحبدلان درد آشنا، در فضای نورانی افاضه چهارده معصوم «علیهم السلام» گردد.
دست تمامی دلدداگان و علاقمندان به انتشار معارف حقه را بوسیده، امیدوارم این خانه اهل بیت را کوی دلبر دانسته، بیایند برسانند تا آنجا که دوست پسندد.
سید حسین رضا زاده
تولیت و مدیرعامل مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت «علیهم السلام»
منبع: اندیشه ماندگار (ویژه نامه معرفی مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت «علیهم السلام») اسفند ماه 1391