سیمای امام علی(ع) در الغدیر
﴿الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن دِينِكُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا﴾
«امروز کسانی که کفر ورزیده‌‌اند از (ابطال و ازالة) دین شما مأیوس گشته‌‌اند. پس، از آنها مترسید و از من بترسید. امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را برای شما به‌عنوان آیینی (استوار و پایدار) پذیرفتم» (مائده، آیۀ 3).
چرا غدیر نه؟ مگر قرآن، معلّم نمی خواهد؟ (بقره، آیات 129و151؛ آل‌عمران، آیات 7 و 164؛ رعد، آیة 43؛ حدید، آیة 25؛ جمعه، آیة 2).
آیا اوّلین معلّم، تنها معلّم است و نسل‌‌ها باید بی معلّم، آن را فراگیرند؟
آیا در مدت 23سال همة مفاهیم قرآن، آموزش داده شد؟ آیا همة آنچه آموزش داده شد، به نسل بعد رسید؟ و آیا آنچه رسید، تماماَ بدون دخل و تصرف بود؟
چرا غدیر نه؟ مگر پیامبر رحمت نسبت به آیندة امت، بی‌توجه است؟ آیا می‌‌تواند راهنمایی امت را به هر کس بسپارد تا هرکس آمد، بیاید؟
آیا از مهربانی این پدر، برمی‌‌آید که نخواهد بهترین فرد، مدیر و راهنما باشد؟ چگونه می‌‌توان پذیرفت که بهترین معلّم، تشخیص بهترین شاگرد را به‌‌عهدة دیگر شاگردان قرار دهد؟
کدام معلّم هرچند بی‌‌مسئولیت، در غیاب خود، تدریس را به منتخب شاگردان می‌‌سپارد؛ مخصوصاً اگر بارها خطای آنها ثابت شده باشد؟
چگونه رهبری دلسوز از فرصت حضور مسلمین در آخرین و بزرگ‌ترین اجتماع عبادی، برای آینده بهره نبرد؟
پاسخ همه این است که:
غدیر باید باشد تا دست امت در دست مدیرترین، داناترین، پاک‌‌ترین و بهترین بندة خدا قرار گیرد. تشخیص این‌همه را نمی‌‌توان از غیر خدا و رسول انتظار داشت که بهترین می‌‌داند، بهتر کیست.
غدیر باید باشد تا تعلیم کتاب خدا تداوم یابد.
غدیر باید باشد تا هرکس با نیرنگ و زور نتواند جای بهترین مخلوق عالم را گرفته، خود را خلیفة رسول بخواند.
غدیر باید باشد تا اطاعت‌کنندگان از رسول مشخص گردند ( آل‌عمران، آیات 100 و 149؛ نساء، آیة 59).
غدیر باید باشد تا رسالت به سرانجام رسد؛ چه، اگر نباشد، رسالت ابلاغ نشده است (مائده، آیة 67).
غدیر باید باشد تا دین کامل و نعمت تمام شود (مائده، آیة 3).
الحمدلله غدیر بود، چه محکم! چه باشکوه! با غدیر، رسالت پیامبر خاتم(ص) کامل شد و جویای صراط مستقیم، هدایت یافت.
بعضی مدعیان مسلمانی، غدیر که یکی از آشکارترین فرازهای تاریخ اسلام است را آن چنان به بحث می‌کشانند که مخاطب ناآگاه، ممکن است در همنوایی، آن را از اصل انکار کند یا موضوعی کم‌‌اهمیت جلوه دهد یا آن‌که محتوا را تحریف‌شده بپذیرد.
این چنین است که رادمردی شیفتة حق، قلم به‌دست، به‌پاخاسته، از این حریم الهی، جانانه دفاع می‌‌کند. آن‌گونه که منصف حق‌جو را راه می‌‌نماید و معاند را به سکوت می‌‌کشاند . علامة امینی(ره) کاری سترگ انجام داد، دانشنامه‌‌ای آفرید و تا حد امکان، حق را ادا نمود.
الغدیر اثری پایان‌یافته نیست، بلکه مسیری را ترسیم نموده تا تداوم یابد. بی‌‌شک بسیاری منابع در دسترس این فرزانة بزرگ قرار نگرفت. بسیاری از آثار ادبی و فرهنگی در زبان‌‌ها و زمان‌‌های مختلف بیانگر یا نشانگر غدیرند، یافتن و تحلیل همة آنها، کاری گروهی و طولانی را می‌‌طلبد و از مسئولیت‌‌های تداوم‌‌گران الغدیر است.
ان‌شاءالله به لطف الهی، قدمی ارزشمند برداشته شود و بنیادی به‌منظور روزآمد نمودن دائمی الغدیر با جمع‌آوری همة منابعِ لازم و رصد کارهای جدید، تأسیس گردد.
مؤسسة تحقیقات و نشر معارف اهل‌‌البیت(ع) افتخار داشته، میزبان تولید گزینشی و کاربردی، در استخراج مباحث مربوط به حضرت علی(ع) در الغدیر بوده است. این فعالیت که با نگارش، کوشش و پیگیری محققانة سرکار خانم مژگان موحدیان عطار، هماهنگ با هدف کتاب الغدیر به سرانجام رسید، می‌‌تواند در عین امکان استفادة بیشتر اقشار مختلف از تلاش بی‌‌نظیر احیاگر غدیر در عصر حاضر، مرحوم علامة امینی، نشانگر بخشی از راه باشد که باید پیموده شود.
فعالیت محقق فاضل، سرکار خانم موحدیان از سال 1389 روی کتاب الغدیر با بررسی فضائل مذکور دربارة امیرالمؤمنین(ع) آغاز و با گزینش مطالب و تهیة فهرست‌‌های موضوعی مختلف، ادامه یافت. ایشان برای جلوگیری از هرگونه خطا، مطالب را با هدف، انتخاب کردند، از بعضی کارشناسان عرب‌زبان برای اصطلاحات رایج در زمان نگارش الغدیر، بهره گرفتند و از تلخیص پرهیز نمودند که می‌‌تواند الگوی تلاش‌‌هایی از این دست باشد. هم‌‌زمان با این نگارش، منابع کتاب الغدیر را یکسان‌سازی کردند تا راهنمایی برای چاپ‌‌های بعدی الغدیر باشد. فعالیت انجام‌گرفته روی منابع، علاوه بر نشانی‌‌های هماهنگ برای آنها، می‌‌تواند تصاویر کتابشناسی و بخش‌‌‌های مورد اشاره را ضمیمه نماید.
امید است همان‌گونه که حضرت حجت‌الاسلام‌والمسلمین حاج شیخ احمد امینی نجفی (مدّ عزّه)، فرزند برومند مرحوم علامه امینی (رضوان الله تعالی علیه)، در بازدید از این مؤسسه، اثر محقق فاضل خانم موحدیان عطار را «دارای روحی تازه در مجموعة نفیس الغدیر» برشمردند، راه خود را در میان مشتاقان بیابد و حق‌جویان را راه نماید.
این اثر که با نظر، راهنمایی و همکاری واحد علمی‌پژوهشی این مؤسسه به سرانجام رسید، گویای توان و استعداد سرکار خانم موحدیان عطار است. ان‌شاءالله لطف الهی عنایت نموده، جامعة علمی از این قلم بهره‌‌های فزون‌‌‌تر بیابد.