حاج سیّد حسین رضازاده، خود در توصیف ویژگیهای مؤسسة تحقیقات و نشر معارف اهلالبیت(ع)، چنین میگوید:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ، الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِيِّهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ
(1) به جهان خرّم از آنم که جهان خرّم از اوست (2) عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست
خدای بزرگ را شاکرم که در سرزمینی زیستهام که مردمان و جغرافیای فرهیختهاش سراسر فرزانگی است. از همان صدر اسلام محمدی(ص)، خاندان پیامبر عظیمالشأن اسلام(ص) ملجأ و جایگاه شیفتگان و علاقهمندان آن بزرگواران بوده است. شاهد این ادعا، سلمان فارسی است که از مفاخر منحصربهفرد جهان اسلام و شهر اصفهان بهشمار میآید و افتخار لبیکگویی به رسول مکرّم اسلام(ص) را دارد.
شهر تاریخیمذهبی اصفهان از دیرباز پذیرای فرهنگ غنی اسلام بوده و به خود میبالد که جمیع علوم مختلف دینی، علمی، هنر و معماری را که از نمادهای روشن مکتب تشیّع است، یکجا در خود جای داده است.
خداوند متعال را سپاس میگویم که توفیقی بس عظیم به اینجانب عطا فرمود تا در این شهر بتوانم پایهگذار مؤسسهای تحقیقاتی باشم که بهنام خاندان مطهر رسول گرامی اسلام(ص) یعنی «اهلالبیت(ع)» مزیّن شده است.
این مرکز در طراحیها و معماری داخلی از الهامات، ارشادات و احادیث ائمة معصومین(ع) استفاده کرده است که زینتبخش همهجای این بناست. نیّت اینجانب، وصف عبودیت و دعوت به بندگیِ خدای سبحان است که هدف خلقت عنوان شده است. ابلاغ این مهم به عالم و عالمیان، وظیفهای است که بزرگمبلّغ هستی، حضرت محمد(ص)، ائمۀ معصومین(ع) و خاتم آنها امام حیّ، حضرت مهدی(عج) برعهدۀ همۀ دلسپردگان نهادهاند.
روش ابلاغ با تغییر زمان و مکان تغییر میکند و ابلاغکننده و ابلاغشونده هم دیگر مانند سابق نیستند. رسالت این مؤسسه نیز در بهکارگیری پیشرفتهترین و مؤثرترین روشهاست. نمیتوان گفت فناوری اطلاعات بهترین است؛ با اینحال نیز نمیتوان از این امکان مهم صرفنظر کرد. پس باید از این فناوری روز دنیا استفاده کرد و معارف اهلبیت(ع) را گسترش داد و تمام تشنگان را در سراسر عالم سیراب نمود. امیدواریم به یاری خداوند متعال، در دوران غیبت حضرت مهدی(عج)، در راه گسترش اهداف عالیۀ آن حضرت و توسعۀ فرهنگ گهربار و نورانی اهلبیت(ع) که یگانهراه سعادت بشریت است، انجام وظیفه کنیم.
راهاندازی مؤسسه، آرزویی بود که خدا برایم محقق کرد. غنای معارف اسلام و شیعۀ اثنیعشری و سرسپردگی به امام حیّ، حضرت مهدی(عج)، هرکس را با حداقل بهره از آن، برانگیخته میکند تا حداکثرِ تلاش خود را برای ابلاغ آن انجام دهد. ذهنهای پرسشگر، جواب ناب میخواهد و تهاجم فرهنگی، پاسخی شایسته میطلبد. باید حرکتی درخور و شایسته، در شأن مقام امامت و با بهرهگیری از آخرین فناوریها و ابزارهای هنری برای تبلیغ آغاز میشد تا پاسخ طالبان و جویندگان نشر معارف حقۀ اهلالبیت(ع) به فراخور حال و امکان داده شود. انجامِ این مسئولیت، کاری بزرگ و باری سنگین است. بنابراین، باید با نهایت سرعت و قدرت حرکت کرد. اگر پرسشگر پاسخ میطلبد، باید یاریاش کرد؛ آن هم در هرجا که میخواهد. نمیتوان نشست تا بیاید. پاسخِ شایسته و بهروز برای نیازهای یادشده، بهرهبردن از آخرین فناوری اطلاعات و ارتباطات است. هرکس، هرجا، هروقت و هرمقدار که بخواهد، میتواند بیابد. این آرزو را مدتها در دل و ضمیر خود کاشته بودم و پروردگار منّان آن را پرورانید و بحمدالله ثمرهاش مؤسسۀ تحقیقات و نشر معارف اهلالبیت(ع) شد.
در حد توان و بضاعت مزجات خود در این راه گام نهادم، از بهترینها در طراحی و اجرا بهره گرفتم و کار را به دست هنرمندان متعهد سپردم تا عالیترین مضامین را دستمایۀ خویش کنند. البته آنچه شد، نه سزاوار دوست و نه شایستة محبتی مورد انتظار است، بلکه کوششی است برای قالبی دلنشین تا در محضر یار روشن شود که آنچه توانستم، در طَبَق اخلاص فرونگذاشتم و به محضر حضرت دوست تقدیم کردم. امیدوارم این مجموعه کانون تفکر، تدبّر و عرصۀ دریافت حقایق ناب ربّانی و الوهی شود و چشمهای باشد جوشان و متصل به کوثر اهلبیت(ع). از خداوند متعال خواهانم این مؤسسه مأمن پرسشگران، پژوهشگران و صاحبدلان دردآشنا در فضای نورانی افاضات و الطاف کریمانۀ چهاردهمعصوم(ع) شود.»
منبع: کتاب شرح کامروایی