بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین و الصلاة و السلام علی خیر خلقه و اشرف بریته محمد و آله الطاهرین
یکی از سنّت‌های متداول در همه ملت‌ها، ادیان و مذاهب این است که برای گرامیداشت شخصیت‌های برجستۀ خود مجالسی برپا می‌کنند تا در اثر آن یاد و نام ایشان جاودانه بماند. به طور عمده این مجالس به مناسبت اولین سالگرد و یا پس از گذشت یک قرن یا بیش از این، از ولادت یا وفات این افراد برگزار می‌گردد.
امسال، سال 1440 قمری است و چنین سالی ما را به یاد گذشت 14 قرن از شهادت حضرت علی (علیه‌السلام) می‌اندازد و چه کسی شایسته‌تر از امیرالمؤمنین (ع) است برای برگزاری چنین مجالس یادبودی که در آن به شخصیت و جایگاه حضرت پرداخته شود.
امیرالمؤمنین (ع) در دل کعبه به دنیا آمد و در مسجد کوفه، در ماه مبارک رمضان و در شب‌های قدر و در حین اقامه نماز به شهادت رسید و این فضیلت منحصر به حضرت است که در کعبه به دنیا آمد و در محراب مسجد کوفه به شهادت رسید.
اما این تنها فضیلت منحصر به ایشان نیست. حضرت به فضائل و مناقبی متفرد است که احدی از صحابه رسول خدا (ص)، بلکه احدی از پیامبران قبل با او در این خصوص مشارکت ندارد. به همین دلیل امیرالمومنین (ع) بعد از رسول خدا (ص) افضل خلائق از اولین و آخرین است.
یکی از ویژگی‌های حضرت این بود که برادر رسول خدا (ص) بود. رسول خدا (ص) هنگامی که بین مسلمانان در دو نوبت در مکه و مدینه عقد اخوت برقرار نمود، از میان همه صحابه، علی (ع) را به عنوان برادر خویش انتخاب نمود، بلکه به حکم آیۀ مباهله، نفس رسول خدا (ص) است که این نشان می‌دهد ایشان نزدیک‌ترین مردم به رسول خدا (ص) و عزیزترین مردم نزد آن حضرت بوده است.
یکی دیگر از فضائل منحصر به حضرت این است که ایشان داناترین فرد است بعد از رسول خدا (ص). پیامبر اسلام (ص) که خود شهر علم بود، علی (ع) را باب مدینه علم معرفی کردند و به همین دلیل بود که حضرت بارها فرمودند: «سلونی قبل ان تفقدونی» این صفت نیز از صفات مهم حضرت بود که در آن به نهایت کمال رسیده است.
و همین طور شجاعت حضرت؛ او کسی است که اسلام به شمشیر او قامت راست کرد و در همه وقایع و اتفاقات، او بود که پرچم جهاد پیامبر اسلام (ص) را به دوش می‌کشید.
امیرالمومنین (ع) هیچ‌گاه از میدان جهاد نگریخت، حال آنکه آن‌گونه که در تاریخ و سیره ثبت است، دیگر از صحابه، بارها از میدان نبرد فرار کردند.
از دیگر ویژگی‌هایی که حضرت به واسطه آن از دیگر صحابه و اطرافیان پیامبر اسلام (ص)ممتاز می‌شوند، نسب آن حضرت است و اینکه ایشان همسری همچون فاطمه زهرا (س) و فرزندانی همچون حسنین (علیهماالسلام) داشتند که سروران جوانان اهل بهشت هستند.
از دیگر ویژگی‌ها و امتیازات منحصر به حضرت در مقایسه با سایر صحابه این است که ایشان دارای فضائل و کمالاتی بود که آیات متعدد در مورد آنها نازل گردید و احادیث فراوان از رسول خدا (ص) در مورد آن صادر شده است.
از جمله این احادیث قطعی که همه مسلمانان بر صدور آن از پیامبر اسلام (ص) اتفاق نظر دارند و با اسانید صحیحه در کتب ایشان آمده است، حدیث غدیر است.
امیرالمؤمنین (ع) شخصیت اول اسلام و مسلمین بعد از رسول خدا (ص) بود و این موجب می شد که پیامبر (ص)، ایشان را وصی خود قرار داده و جانشین خود نماید و امت را امر کند تا در تمام امور دینی و دنیوی خود به حضرت رجوع کنند و فرمود: « مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌ مَوْلَاه»؛ لذا بر امت اسلام واجب است که ایشان را امام خود قرار داده و در تمام شئون زندگی به حضرت اقتدا کنند و همه اوامر و نواهی حضرت را اطاعت نمایند.
بنابراین فضائل و مناقب امیر المؤمنین (ع) و آثار علمی و سیره عملی حضرت، او را اشرف خلایق بعد از رسول خدا (ص) و خلیفه بر حق حضرت قرار داده است که همه مسلمانان و بلکه سایر مردم از امت‌های مختلف را بر محبت حضرت مجتمع گردانده است.
بر هر شیعه‌ای در هر مکانی لازم است که یاد امیرالمؤمنین (ع) را زنده نگه دارد و مخصوصاً امسال که هزار و چهار صد سال از شهادت حضرت می‌گذرد مجالس باشکوه و بزرگ بر قرار کنند و در این مجالس، فضائل، مناقب و خصائص و دلائل امامت و نیز مظلومیت حضرت را بیان نمایند که این خود احیاء امرشان و ازجملۀ تعظیم شعائر است و خداوند متعال می‌فرماید : «وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوب» (حج /32)
و السلام علی اخواننا المومنین و رحمة الله و برکاته
علی الحسینی المیلانی
1440ق