کتاب رو به سوی پروردگار (از خداشناسی تا راه یابی به شاه راه کمال)

توحید، مهمترین رکن اعتقادی ادیان آسمانی و اسلام، و پایه تمام دین می باشد از سویی دیگر، نخستین و مهمترین گفتار پیامبران با مردم در طول تاریخ، توحید بوده است.

معارف دین در تمام ابعاد بایستی بر اساس توحید باشد و برای شناختن مسایل اسلام باید از خداشناسی آغاز نمود.

توحید ارزشمندترین مباحث می باشد چون در اسلام، تنها هرچه رنگ خدایی دارد و از ناحیه اوست ارزشمند می باشد.

مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت علیهم السلام بر آن شد بدلیل نیاز و ضرورت زمان، و به منظور دستیابی همگان به معارف ناب توحیدی کتابی را در این زمینه تدارک و به علاقمندان تقدیم دارد.

فرایند مباحث کتاب :

1- انسان در زندگی: زیانکار، سرگردان، و طعمه انسان های فریبکار و مکاتب غیر علمی بشری است. در پی آمد این گفته این پرسش مطرح می شود که: «آیا سرگردانی و دست و پنجه نرم کردن با انبوهی از سؤال های مهم و بی پاسخ، سرنوشت محتوم انسان هاست و یا آن که چنین نیست؟»

انسان اندیشمندی که از سلامت عقل برخوردار باشد در این زمینه و برای پاسخ گویی به این سؤال، راهی جز درست اندیشیدن برای کشف حقّ؛ یعنی آنچه درست و برابر با واقعیت می باشد را ندارد.

انسان سرگردان، همواره با پرسش های مهم و سرنوشت ساز دیگری نیز در ارتباط با هستی، آفریدگار هستی و فلسفه وجودی خویش رو به روست که اگر پاسخ درستی برای آنها نیابد، زندگیش بر پایه درست و حق پایه گذاری نخواهد شد و البته اگر بتواند پاسخ هایی درست و حق را بیابد از سرگردانی و حیرت زدگی رهایی خواهد یافت.

دانشمندان و فرزانگان هرگز نمی توانند در این عرصه کراساز باشند؛ زیرا دانش آنان محدود و دیدگاه های آنها بر پایه گمان استوار می باشد، و غیر علمی است. در نتیجه، تنها گزینه برای پاسخ گویی، آفریننده هستی است چون آفریدگار آن می باشد و آفریده ها و هستی را به خوبی می شناسد، بنابراین پاسخ گویی، تنها حقّ خداوند و در توان او خواهد بود.

راهی که خدا می نمایاند، راهی واقعی و حق است و تنها او می تواند انسان ها را راهبری نماید چون آفریدگار آنهاست و از چگونگی حال و نیازهای آنان آگاهی دارد. راهی جز راه خداف گمراهی و چاه است؛ از این رو، راه حل ها و تجزیه و تحلیل هایی که مکاتب بشری برای مسایل گوناگون زندگی پیشنهاد و ارائه می نمایند سخت با یکدیگر متضاد و متناقض است و از واقع بینی و دانش لازم برخوردار نمی باشند.

سرگردانی های انسان در زندگی، بسیار گوناگون و در ابعاد مختلف زندگی است و آدمی را از آن گریزی نخواهد بود، جز انکه باران هدایت خداوندی بر او ببارد و وی را از تباهی، ژولیدگی و پژمردگی، به انسانی: زنده، راه یافته، شکوفا و پویا رهنمون گرداند.

آدمیان همانند غرق شدگان در توفان ها و تلاطم ها، در گرداب های زندگی و دام های شیطان ها گرفتار امده و راه به جایی نخواهند برد، جز انسان هایی که به دلیل آگاهی درونی، آشنای با خدا و راه به سوی او دارند و خداوند؛ مهربان ترین مهربان ها و بخشنده ترین بخشنده ها همواره بر آنان ابر رحمت بارنده و از دریای پر فیضش سیراب نماید. دست یابی به دین خدا؛ دست یابی به حقّ و ایده آل های واقعی و فطری است که معصومان (علیهم السلام) متولّی آن می باشند.

2- اندیشیدن در زیبایی ها، شگفتی ها و بالندگی های طبیعت و انسان، خواسته یا ناخواسته، ما را به آفریدگار دانا، توانا و فرزانه هستی راه می نمایاند و گواهی روشن بر هدفدار بودن طبیعت و انسان می باشد؛ هدفی بس والا و ارزشمند که شایسته بزم بی پایان و شگفت انگیز هستی باشد.

3- انسان، با شناخت خود به والایی و برتری جایگاهش در مقایسه با دیگر موجودات پی خواهد برد و در پی این ره آورد، جویای برنامه زندگی در خور جایگاه خود خواهد گردید و اگر انسان به جایگاه والای خود دست نیابد؛ خود را ارزشمند نخواهد یافت و زندگیش بی برنامه و بی هدف خواهد بود.

4- تاریخ بشریت گواه آن است که انسان هایی وارسته و با اخلاص، و رها از هر گونه وابستگی، و تنها وابسته به خداوند برای هدایت و رهبری انسان ها از سوی خداوند برانگیخته شدند و انسان ها را به سوی خدا، قانون خدا، حاکمیت الله، و تحقق هدف آفرینش فراخواندند که البته گروهی از آدمیان دعوت آنها را پذیرا گشته و برخی دیگر سخت به مخالفت برخاستند.

آخرین نفر از این سلسله پاک؛ حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) می باشد که به دستور خدواند شماری از برگزیدگان خاندانش را با عنوان «امام» برای هدایت و راهبری انسان ها و بیان حفظ آیین و سنتش تا روز قیامت به دستور خداوند به مردم معرفی نمود و اکنون آخرین امام، مهدی (عجل الله تعالی فرجه) در پس پرده غیبت به سر می برد و منتظر اذن خداست تا ظهور نموده و رهبری تمام انسان ها را با تشکیل حکومت اسلامی جهانی بر عهده گیرد.

5- در فراز دیگر به ارزشمندی و جایگاه اعتقادات پرداخته شده است.

از نیازهای اولیه، و نخستین و مهم ترین نیازهای هر انسانی از آغاز زندگی و حتی از دوران کودکی، نیاز به داشتن اعتقادات و باروهایی پاک و پالایش شده است تا انسان در انبوه باورهایی نادرست گرفتار نگردد.

در پرتو برخورداری هر فرد از باورهای درست، هر انسانی با آفریدگار و بهترین معشوق، معبود، پناه و امید خود آشنا گشته و گام های زندگیش را برای خشنودی او و پیمودن راه آفریدگارش بر خواهد داشت و برای تحقق خواست او اقدام خواهد نمود. و بالاخره باورداشتن و پذیرفتن پیامبران و امامان علیهم السلام به عنوان زمامداران و فرمان روایان الهی در زندگی، بخش دیگری از باورهای ما را تشکیل خواهد داد. اعتقادات اسلامی و اصول دین از امهات و اساس دین اسلام به شمار می رود.

6- توحید، علای ترین فراز از معارف اسلامی می باشد که در طلیعه سخن به آن پرداخته شد. در این تحقیق به تفصیل پیرامون آن گفت و گو شده است.

مفاهیم و مباحث توحیدی، بیشترین کارآیی و نقش را در زندگی آرمانی، ساختار اخلاقی، و رفتارهای صحیح خواهد داشت.